Nee! Niet weer!
- Ans Breetveld

- 22 nov
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 24 nov
Alweer. Het is de zesde keer dat ik aan het graf zal staan
van een vriend die het niet meer zag zitten. Weer die pijn. Die kou. Het snijden. Het niet kunnen bevatten.

Wat heb je gedaan?
Waarom?
Waarom heb ik het niet gezien?
Waarom had ik het niet verwacht?
Welke signalen miste ik van jou?
Wat moet je eenzaam zijn geweest, dat je niemand meer in je hart kon toelaten.
In gedachten zie ik je staan, daar aan de waterkant.
Hoe heb je het kunnen doen?
Wat heb je moeten overwinnen?
En wie laat je allemaal achter?
Met kou. Met vragen.
Met woede om wat je deed.
Met gemis. Met rouw.
Ā
Waarom dacht ik er niet aan je te vragen of je aan doodgaan dacht?
Zou het je geholpen hebben?
Ik heb het onderschat. Van welk gevoel wilde je af?
Van welke angst?
Zo erg dat je er niet mee kon leven.
Je laat mensen achter die van je houden.
Die er voor je hadden willen zijn.
Ā
Hoe zorg ik dat de kou mijn hart niet bevriest?
Hoe zorg ik dat spijt niet de overhand krijgt?
Hoe zorg ik dat ik het gemis kan dragen?
En dat ik steun kan geven aan wie steun nodig heeft?
Ā
Ik omhels mijn man langdurig.
Ik streel mijn jonge kat.
Ze strijkt haar kopje langs mijn hand.
In de tuin draagt de passieflora een passievrucht.
En op het raam zie ik het ijs smelten in de zon.
Ā
Er is leven. Ik kies voor leven.
Denk je aan zelfdoding? Bel of chat anoniem met 113
Wil jij jouw emoties ook omzetten in creativiteit?
Neem dan gerust contact met me op.

Ontvang 10 tips voor keigoeie kunst
Plus mijn nieuwsbrief met:
-info over creativiteit en schrijven
-info over cursussen
-info over mijn creaties en andere kunst
Over Ans Breetveld

Kunstenaar, auteur, schrijfcoach en creatief begeleider.
Ik weet zeker: in ieder mens zit een kunstenaar. Ook in jou.
Schrijfcursus: Klaar met dat zwijgen
Cursus levensverhaal schrijven in Castricum






Opmerkingen